Het verhaal van Willem, Technicus bij VES
"Mijn naam is Willem van Voskuilen en ik ben Technicus bij VolkerRail. In 1979 ben ik bij de NS begonnen als leerling monteur brugonderhoud. Daar hield ik me hoofdzakelijk bezig met het inspecteren en onderhouden van bruggen in een groot werkgebied dat gaat van Nieuwekerk tot Driebergen en van Zaltbommel tot Breukelen. Om bij brugonderhoud goed te functioneren heb je vaardigheden nodig van fijn mechanische grond tot grof constructiewerk en moet je inzicht bezitten in weg en waterbouw. In 1997 ging het onderdeel waar ik werkzaam was over in Volker Stevin Rail & Traffic, wat nu VolkerRail heet. Zowel mijn vader als mijn broer werkten al bij het spoor en ondertussen zit ik zelf ook alweer 41 jaar in dit vak.
Zowel binnen de NS als binnen VolkerRail heb ik veel functies gehad, waarbij ik mij uiteindelijk heb opgewerkt naar Technicus. Bij VES, het onderdeel van VolkerRail dat zich bezighoudt met onderhoud aan bruggen en sluizen, zit ik helemaal op mijn plek. De werksfeer is super goed en ik vind het altijd mooi om mensen te spreken die net als ik bij de NS grootgebracht zijn in de bruggen. We spreken dezelfde taal als het om techniek gaat, we herkennen elkaar en we gaan makkelijk met elkaar om. Geen idee hoe dat komt maar het klikt onderling altijd.
Het leukste aan mijn werk is dat ik vooral bezig ben met het onderhoud. Dit servicegerichte werk vind ik leuk en daarin voel ik mij het meest thuis. Dat ligt mij gewoon. Het projectenwerk is misschien uitdagender, maar dat is fysiek ook zwaarder en je moet er vaak meer voor reizen. Door een onderhoudscontract ga je objecten kennen en krijg je meer grip op je werk. De contractduur is nu tien jaar, dan krijg je echt de kans iets op te bouwen. Je kunt zelf investeren en dat loont.
Brugonderhoud is echt een vak en dat wordt nog wel een onderschat. Serviceonderhoud is niet simpelweg smeren. Ruiken, voelen, zien… je hebt al je zintuigen nodig om te begrijpen hoe zo’n brug functioneert en waar de problemen zich voordoen. Als je een aantal diensten meedraait en een brug vaker ziet leer je de pijnpunten kennen. En als je die gevonden hebt kun je ook dingen gaan verbeteren. Niet tevreden zijn met een acht maar echt voor een tien gaan. Dat maakt mijn vak al 40 jaar leuk en uitdagend."
